De school van Pollemans

28-07-2019
Op de tweede dag van de zomervakantie overleed op 89-jarige leeftijd Theo Pollemans.
Theo werkte 23 jaar op onze school. Hij werd in 1966 benoemd als hoofd van de Sint Jozefschool en nam in 1989 als directeur afscheid van de RK Basisschool Sint Jozef. Al die jaren drukte hij een positieve stempel op de school en in de volksmond werd de Sint Jozefschool dan ook wel 'de school van Pollemans' genoemd.

Zijn eerste jaren werkte hij in de oude, houten school aan de Waardsedijk. De schoolbevolking bestond grotendeels uit leerlingen uit de buurtschappen, zoals Hekendorp en Papekop. Veel ouders hadden een boerenbedrijf en het gebeurde dat er op zomermiddagen vrij werd gegeven, zodat de jongens konden helpen met de hooibouw. In 1975 verhuisde de Sint Jozefschool naar Klein Hekendorp. De leerlingen verhuisden mee, maar er kwamen ook steeds meer leerlingen uit de nieuwe wijk op school. De nieuwe ouders, in Oudewater werden ze 'de import' genoemd, hadden veelal een toch wel wat andere achtergrond dan de echte Geelbuiken en wilden meer inspraak. 'Pak ze maar flink aan' veranderde in 'Kunt u me uitleggen?'. Theo kon meestal prima met de verandering omgaan, want hij was een modern denkend mens. Niet voor niets was hij nauw betrokken van de oprichting van de Oudewaterse peuterspeelzaal en de Onafhankelijken, een van de eerste lokale politieke partijen in Nederland. Ook het onderwijs op zijn school was modern ingericht. Zo werkte de school met een wiskundige rekenmethode, waarbij het tientallig stelsel soms werd ingeruild voor een zes- of achttallig stelsel.
Theo stond echter ook voor normen en waarden. Zijn leerlingen leerden niet alleen het Wilhelmus, maar kenden ook het Franse volkslied uit het hoofd. Menig leerling leerde tijdens het schoolkamp in Steensel ook vork én mes te gebruiken bij het eten. En het theelepeltje ging bij het drinken van de thee op het schoteltje.
Naast 'hoofd der school' was Theo Pollemans ook altijd meester van de zesde klas. Vanaf 1985 werd dat groep 8, want toen fuseerden de kleuterschool en de lagere school tot basisschool. RKBS Sint Jozef was destijds een van de eerste scholen met een schoolplan, een beleidsplan voor meerdere jaren. Het was een lijvig boekwerk, dat in die tijd nog op ouderwetse wijze werd getypt. De gestencilde exemplaren van het plan werden bewaard in genummerde, witte multomappen en waren allemaal met de hand ondertekend. Ook dat typeerde Theo, want hij was een 'Theootje Precies'.
De geboren Zeeuw kon heel mooi schrijven. Het met sierlijke letters geschreven verslag van de wekelijkse vergadering verscheen de dag na het overleg altijd in het klassenboek, waarmee een leerling uit zijn klas rondkwam. Theo schreef foutloos en in de prachtigste volzinnen. Later, maar ook al tijdens zijn tijd op de Sint Jozef, stelde hij meerdere boeken samen en schreef hij over Herman de Man en Oudewater.
Al die jaren stond er twee dagen per week een 'taakverlichter' voor de klas. Op deze dagen moest hij zijn directietaken uitvoeren. Dat is nu niet meer in te denken en ook in die tijd was het eigenlijk ondoenlijk. Ongetwijfeld zal hij tijdens de rekenles, als zijn leerlingen over hun werk zaten gebogen, aan zijn directietaken hebben gewerkt. Jarenlang was Ans Schoonderwoerd de taakverlichter van Theo. Wekelijks komt zij op de dinsdagmiddag nog steeds een kopje koffie drinken.
Theo Pollemans kon ook prachtige verhalen vertellen. Oud-collega's, zoals Theo Zoethoutmaar en Martin Hoogenboom, herinneren zich ongetwijfeld nog de prachtige anekdotes 'over vroeger' die hij in Steensel bij het haardvuur vertelde. Na zijn 'Ria (zijn vrouw), het wordt tijd voor iets warms', kwamen de verhalen over de te gezellige vergaderingen met de Oudervereniging bij Seelt en het geslachte varken, dat hij in Ledeacker, op de eerste lagere school waar hij werkte, kreeg aangeboden.
De opeenvolgende besturen hadden het nooit makkelijk met Pollemans. De bestuurders, vrijwilligers uit de lokale (parochie)gemeenschap, troffen in Theo een man die stond voor zijn standpunten en die ook vond dat het onderwijsgeld ten goede moest komen aan de school en de leerlingen. Het kalenderjaar werd dan ook ongetwijfeld wel eens 'in het rood' afgerond.
Theo Pollemans maakte in 1989 gebruik van de DOP. Dit was een regeling waarmee, in tijden van grote werkeloosheid in het onderwijs, de doorstroming van onderwijzend personeel op gang moest komen. Tot zijn grote frustratie werd de regeling doorlopend uitgesteld. We namen afscheid van hem met een groot toneelstuk. Zelf had ik de eer om de hoofdrol, Theo Pollemans himself, te mogen spelen. Ik verscheen op het toneel met zijn roodbruine trui, de veel te krappe knickerbockers omhooggehouden door te korte bretels en de voor deze gelegenheid aangebrachte grijze baard. Ik las voor uit 'De witte' van de Belgische schrijver Ernst Claes, het kinderboek waaruit hij jarenlang voorlas na de ochtendpauze. Theo genoot.

Theo was kort na de opening van de school voor het laatst op de school. Het zal in het voorjaar van 2013 zijn geweest. Hij was in gezelschap van Gerard Hartjes, oud-directeur van de Mariaschool, en Herman Rutten, die het laatste hoofd der school was van de in de jaren tachtig opgeheven St. Franciscusschool. Hij liet zich met trots rondleiden en toen Hartjes een kritisch woord had over het gebouw kreeg hij gelijk weerwoord van Theo Pollemans. Hij liet zien nog steeds trots te zijn op zijn school, 'de school van Pollemans'.

Meer weten?

Nieuwsgierig geworden naar Basisschool St. Jozef?
Ga eens in gesprek met een van de ouders van de school. Zij delen hun ervaringen graag met u.
Of bel voor een afspraak op school. We nemen alle tijd voor een uitgebreide rondleiding.