Soms lopen dingen anders dan gepland. Zo ook gisteren in de projectklas van de groepen 1, 2 en 3. Nadat ik een verhaal voorgelezen had over het vangen van nieuwe woorden spraken we hier met z’n allen over. Kan je eigenlijk wel woorden vangen? En kan je zomaar nieuwe woorden maken? De bedoeling was dat we samen nieuwe woorden zouden bedenken, maar op de een of andere manier werd de opdracht opeens: bedenk eens een zo lang mogelijk woord. Dat riep zo veel enthousiasme op dat het verhaal spontaan voor iedereen gekopieerd werd en alle kinderen heel lang fanatiek naar het langste woord zochten. Dat was nog best lastig, want welke letters horen er nou eigenlijk bij een woord en welke bij een volgend woord? Samen bedachten we ook lange woorden. Ook dit bleek nog niet zo eenvoudig te zijn. Nicolette was een lang woord, maar een van de kinderen was ervan overtuigd dat film nog langer was. Uiteraard duurt een film lang, maar is het woord heel kort. Het langste woord dat we konden bedenken telde maar liefst 13 letters. Omdat het nu 2 weken vakantie is gooien we er nog maar even een challenge tegenaan: wie kan er thuis samen met papa of mama een nog langer woord bedenken?
Na de woordenjacht gingen we tekenen. De kinderen kregen echter alleen 10 satéprikkers. Daarmee moesten ze allerlei figuren maken. We startten met de zon. Al snel verzuchtte een van de kinderen dat dit echt een moeilijke opdracht was. Hij kon immers geen rondje maken met de rechte stokjes. Maar of dat erg was? Nee hoor! Juf Esther van de peutergroep kon prima zien dat het een zon was. Opdracht geslaagd! En de kinderen hebben meteen geleerd dat niet alles perfect hoeft te zijn.
Tot slot legde ik de kinderen nog een paar dilemma’s voor. Nooit meer met je speelgoed spelen of nooit meer op de iPad was er een van. U mag raden waar alle kinderen gingen staan. En dat zonder dat ze er lang over na hoefden te denken.